Zapraszamy do lektury artykułu na temat żydowskich korzeni Kazania na Górze.

Życie Duchowe. Zima 113/2023.

„…Kazanie rozpoczyna Mistrz od słowa: „błogosławieni…” i powtórzy je aż dziewięć razy. „Błogosławieni” (hebr. ashre), inaczej „szczęśliwi”, to hebrajskie słowo, które biblista André Chouraqui przetłumaczył jako „będący w drodze”, czyli stawiający krok za krokiem, oczywiście nie sami, ale kroczący w obecności Boga. Echo tego aktywnego „szczęścia w drodze” można znaleźć choćby w sławnym terminie duchowości chrześcijańskiej: Cum Deo ambulare. To sformułowanie trafnie określa dynamikę prawidłowo obranej, prowadzącej wprost do bram królestwa Bożego drogi. Biblia wielokrotnie przywołuje obraz „będących w drodze” proroków, królów oraz zwykłych ludzi, którzy znajdują radość życia, pokładając nadzieję w Bogu, szukając Jego woli i wypełniając Jego przykazania…” (s. Anna Bodzińska NDS). 

Anna Bodzińska NDS, siostra ze Zgromadzenia Matki Bożej z Syjonu (Notre Dame de Sion). Ukończyła studia teologiczne na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, na Université Catholique de Lyon we Francji, studia psychologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz roczny program biblijny w Jerozolimie. Członek Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów oraz Rady ds. Dialogu Ekumenicznego i Międzyreligijnego Archidiecezji Krakowskiej, współzałożycielka Krakowskiego Klubu Chrześcijan i Żydów „Przymierze”. Obecnie wybrana na Radną Generalną Zgromadzenia w Rzymie.

Rozmowa  s. Katarzyny Kowalskiej NDS z Dawidem Gospodarkiem dla KAI z okazji święta Chanuki.

DG (KAI): Czy chrześcijanie mogą celebrować Chanukę? Co ona dla nas może oznaczać, co może wnosić do przeżywanego w tym czasie Adwentu czy Bożego Narodzenia?

s. Kasia NDS: Mam nadzieję, że kiedy chrześcijanin zostanie zaproszony, by celebrować Chanukę w domu żydowskich przyjaciół lub w synagodze, przyjmie to zaproszenie z radością i wdzięcznością. Przychodzi mi na myśl tutaj zdjęcie zarówno papieża Benedykta XVI z 2001 roku jak i papieża Franciszka w 2014 zapalającego chanukiję. Dla chrześcijan takie momenty są ogromną szansą na poznanie i zrozumienie współczesnego judaizmu, a zarazem doświadczenia tego, iż mimo różnic, u korzenia leżą wartości, które nas łączą, a o których wspomniałam wcześniej. Również i dzisiaj chrześcijanie muszą odpowiadać sobie na pytania, co można negocjować, a co stanowi korzeń mojej wiary i tego kim jestem, jak przekazać wiarę następnemu pokoleniu, itd. Dialog, rozmowa z żydowskimi przyjaciółmi w czasie gdy oni obchodzą Chanukę, a my przygotowujemy się do świąt Bożego Narodzenia, może stanowić dobrą okazję do pogłębienia naszej refleksji, odnowy i “re-dedykacji”, do bycia uczniami i naśladowcami Jezusa, tak by nasze postępowanie przynosiło światło w naszych domach i społeczeństwie.

Czytaj więcej na: KAI

Cykl spotkań w roku akademickim 2021-2022. Zapraszamy.

„ Kto spotyka Jezusa, spotyka judaizm.” 

Jan Paweł II

Cykl spotkań o korzeniach chrześcijaństwa i podstawach judaizmu prowadzi Siostra Anna Bodzińska NDS.

W roku akademickim 2021/2022 spotkania odbywać się będą w dwóch grupach, tylko on-line, na platformie internetowej ZOOM

1. Grupa zaawansowana, spotkania odbywają się raz w miesiącu, we czwartki, o godz. 18.00-19.30:

21.10.2021; 11.11.2021; 17.12.2021; 27.01.2022; 24.02.2022; 31.03.2022; 28.04.2022;26.05.2022 (zakończenie roku)

2. Grupa początkująca, spotkania odbywają się raz w miesiącu, w piątki, o godz. 18.00-19.30:

22.10.2021; 12.11.2021; 16.12.2021; 28.01.2022; 25.02.2022; 1.04.2022; 29.04.2022; 27.05.2022 (zakończenie roku)

Dalsze terminy spotkań będą podane w późniejszym czasie.

Aby otrzymać link do spotkania lub uzyskać więcej informacji napisz do:sion.siostry@gmail.com

Informacja:

Na Kapitule Generalnej Sióstr Notre Dame de Sion, która miała miejsce w lipcu 2022 r., w Rzymie,

Siostra Anna Bodzińska NDS, została wybrana na Radną Generalną zgromadzenia.

W związku z tym prowadzone przez nią spotkania biblijne, „Korzenie chrześcijaństwa i podstawy judaizmu”, Dni Pustyni oraz inne spotkania będą na jakiś czas zawieszone.

Z przemówienia Jana Pawła II w Synagodze Większej (Rzym, 13 kwietnia 1986): 

” (…) wgłębiając się we własną tajemnicę, Kościół Chrystusowy odkrywa więź łączącą go z judaizmem (Nostra aetate, 4). Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii. Jesteście naszymi umiłowanymi braćmi i – można powiedzieć – naszymi starszymi braćmi. Po drugie, Sobór podkreślił, że nie można Żydom jako narodowi przypisywać żadnej dziedzicznej ani zbiorowej winy za to, co popełniono podczas męki Jezusa (por. Nostra aetate, tamże). Nie można jej przypisać wszystkim bez różnicy Żydom wówczas żyjącym ani Żydom dzisiejszym. Nie ma więc żadnych podstaw do jakiejkolwiek, rzekomo teologicznie usprawiedliwionej dyskryminacji czy – co gorsza – prześladowań Żydów. Pan osądzi każdego „wedle własnych czynów”, tak Żydów, jak i chrześcijan (por. Rz 2, 6). Trzeci punkt, który w soborowej deklaracji chciałbym podkreślić, wypływa z drugiego. Niezależnie od tego, jaka jest świadomość Kościoła co do własnej tożsamości, „nie należy przedstawiać Żydów jako odrzuconych ani jako przeklętych, rzekomo na podstawie świętych Ksiąg” Starego czy Nowego Testamentu (por. Nostra aetate, tamże). Faktycznie Kościół powiedział już w tym samym tekście Nostra aetate, jak również w konstytucji Lumen gentium (par. 6), cytując tekst świętego Pawła z Listu do Rzymian (11, 28-29), że Żydzi „pozostają przedmiotem miłości Boga”, który powołał ich „wezwaniem nieodwracalnym”.