Ten, który pozwala zwyciężać królom i panować książętom

– Jego Królestwo trwa po wsze czasy –

Który ocalił Dawida, swego sługę, przed nikczemnym mieczem,

Który na morzu wytycza drogę i kurs wśród wzburzonych wód, 

oby błogosławił i strzegł, ochraniał i wspierał, wywyższył, uświetnił i wyniósł Rzeczpospolitą Polską, która doczekała setnej rocznicy swego odrodzenia i odzyskania niepodległości.

Oby Król, władający królami, w miłosierdziu swoim wspierał jej istnienie i strzegł jej, i ze wszelkich opresji, od strapienia i krzywd wybawił ją, sprawił, by inne narody uznały jej chwałę, i pomieszał szyki życzącym jej źle; ku czemu się zwróci, niech jej się powiedzie.

Oby Król, władający królami, w miłosierdziu swoim pobłogosławił wszystkich zamieszkujących w jej granicach ku rozkwitowi i pomyślności państwa, by doświadczyli w kraju pokoju i mnogości dobrych i spokojnych dni na swojej ziemi.

Oby za dni jej i za dni naszych wybawiony został Juda, Izrael mieszkał bezpiecznie, a Wybawiciel przyszedł do Syjonu.

Oby taka była wola Boża, powiedzmy więc: „Amen”.

tłum. Małgorzata Kordowicz