Nasze symbole

Siostry, zgromadzone na Kapitule Generalnej w 1981 roku, po refleksji nad potrzebą odnowienia symboli zgromadzenia, wybrały dwa znaki, które najlepiej oddają myśl ich założyciela, Ojca Teodora Ratisbonne, a są nimi:

 

Symbol chrystologiczny to prosty „chwalebny” krzyż, który podejmuje teologię Soboru Watykańskiego II-go oraz Kościoła pierwszych wieków, z napisem „NDS” wskazującym nazwę Zgromadzenia.

Krzyż, który obecnie nosimy, wykonany został w Lyonie. Pan Daniel Barnas, artysta specjalizujący się w sztuce religijnej, po dokładnym zapoznaniu się z duchowością naszego Zgromadzenia stworzył dzieło, którego wszystkie elementy mają dla nas wymiar symboliczny:

* krzyż, który jest zagłębiony w srebrze, symbolizuje wewnętrzny charakter i misterium Bożych obietnic, które się dopiero wypełnią. Wiemy, że „nadejdzie dzień, kiedy wszystkie narody jednym sercem uwielbią Pana”, lecz pozostaje tajemnicą wiary, kiedy i jak to nastąpi;
* ramiona krzyża, tak jak w krzyżu orientalnym, są tej samej długości. Wyrażone zostaje w ten sposób pragnienie otwarcia się na wszystkie narody Wschodu i Zachodu, na Żydów i na wszystkich innych;
* krzyż bez Chrystusa Ukrzyżowanego wskazuje na centralne misterium naszej wiary, na misterium Śmierci i Zmartwychwstania;
* u dołu krzyża widzimy wgłębienie przypominające dwie stopy: to symbol człowieka „powstającego”, zbawionego;
* krzyż wpisany jest w okrąg, symbol pełni;

* otwór: przez niego przechodzi ogniwo łańcuszka, które łączy nas z Chrystusem. Ojciec Teodor Ratisbonne pragnął byśmy były mocno „związane” z Chrystusem; Ogniwa łańcuszka symbolizują każdą z sióstr. Połączone ze sobą stanowią jedną całość zjednoczoną z Chrystusem.
* na rewersie krzyża znajduje się monogram „NDS”:  to oficjalna, francuska nazwa Zgromadzenia, Notre Dame de Sion.

Symbol maryjny znajduje się na obrączkach noszonych przez siostry, które są symbolami przymierza biblijnego i osobistego z Bogiem, wygrawerowane są biblijne słowa: „IN SION FIRMATA SUM”, które Kościół przypisuje Maryi. 

„Utwierdzona zostałam na Syjonie”  (Syr 24,10)